Arada bir derin bir nefes alıp, acaba bu tuttuğum yol benim için doğru mu değil mi diye bir sormak hiçte fena bir fikir değil. Bu tuttuğum yol, beni nereye götürüyor? ‘Ya, dur bir saniye!’ Ben oraya varmak istiyor muydum? Yoksa yönümü değiştirmek benim aslım, özüm ve isteklerim için daha mı uygun olur?
Şu an bu konuya bolca vakit ayırıyorum. Şimdiye kadar hayatım için hangi hedefi belirlediysem er ya da geç ulaştım ve çoğu kez hiçte öyle uzaktan göründüğü gibi süper, pırıl pırıl olmadığını anladım maalesef. Derin mutluluk nerede hani? misali. Kendi yolum ve istikametimin peşindeyim. Kutup yıldızımı bulup, pusulayı kullanma vakti geldi.
Kiiii yeniden varınca, ‘Ufff yaaa, bu muydu yani!’ demiyim. Hayat kısa nede olsa. Dr. Dennis Waitley´in haklıca dediği gibi, bir doğum günü partisini planlamaya ya da gazete okumaya, hayatımızı planlamaktan fazla vakit harcıyoruz.
Ama yalnış anlaşılmasın lütfen, hayatımın çok mutlu parçaları da var şu an. Onlar için büyük bir minnettarlık duyuyorum ve canı gönülden teşekkür ediyorum :)