Son zamanlarda düşüncelerimi pozitife yönlendirmekte gayet güzel sonuçlar elde etmiştim. Negatif düşüncelerimi erken fark edip, durdurabiliyordum artık. Hepsini değil, ama farkında olduklarımı, devamlı gelip geçenleri. Meditasyonun büyük bir faydası oldu bunda.
Her insanın aklından günde 60.000 düşünce geçiyormuş, ve bunun en büyük oranı daima aynı düşüncelermiş. Ve bunların yine çok büyük bir parçası negatif düşüncelermiş. Yani her insanın kendine özgün, bozuk plak gibi tekrarlanan aynı negatif düşünceleri varmış. Mesela “Hep böyle yapıyor zaten. Çok düşüncesiz. Neden bana karşı hep böyle davranıyor?” Saatlerce devam ediyor.
Derken geçen hafta bir sorunla karşılaştım ve eski tanıdık bir negatif düşünce geldi aklıma. Fark ettiğim halde, ve artık durdurabileceğimi bildiğim halde, bilinçli olarak durdurmadım. Nedenini sormayın, bilemiyorum. İçimden birşey dürttü, bir dene bakalım dedi sanki.
Bu ufacık düşünceye izin verdim, ve çekinmeden geldi, kafamda yerini aldı. Hatta kapıyı sonuna kadar açıp, benzeri yine tanıdık düşünceleri davet etti, ve geldiler, yavaş yavaş. Bunların hepsinin farkındaydım. Sakin, huzurlu ve önceleri emniyetli bir mesafeden izliyordum.
Belli bir süre sonra, bu sorunumla ilgili negatif düşünceler tamamen esir aldı beni ve tüm benliğimi sardı, beni derinlere, derinlere çekti. Artık kontrolümü kaybetmiştim. Etrafımda kara bulutlar dolaşıyordu, acı çekiyordum, miğdem ağrımaya başlamıştı. Tamamen eski halime zaman yolculuğu yapmıştım adeten. Etrafımdaki insanların dediklerini tam izleyemiyordum, çünkü kendi içimde yoğundum. Gittikce mutsuzluğum, stresim artıyordu.
Durdurmam gerektiğini biliyordum, bu düşüncelere inanmamam gerektiğini de biliyordum. Sonuçta bu durumdan kurtulmak bir kaç günümü harcadı ve muazzam uğraştırdı beni.
Ama dersimi tamamıyla öğrendim. Bir daha mı kesinlikle böyle tehlikeli denemeler yapmayacağım! Bana zararlı, sağlığıma zararlı düşünceleri başından durdurmaya devam edeceğim. Beni kötü hissendiren hiçbir düşünce ve ya fikir kimseye hayırlı, iyi olamaz.
Her şeyin başı düşünceymiş. Doğru.
Mutluluk bizim kendi seçimimiz ve bizim içimizde her an. Ne güzel değil mi? Mutlu olmayı her an seçebilecek gücümüz var. Kullanmya kararlıyım.