Evet, mucizeler kursundan yılmadım daha, aynı hız ve heves devam ediyorum.
Üçüncü günün ödevi, yine etrafımdaki eşyalara bakıp, camdan bakıp şöyle demek oldu: “Bu odada/evde/sokakta gördüğüm hiçbir şeyi anlamıyorum.” İşte bu saati anlamıyorum, bu halıyı anlamıyorum… Ödevlerin amacı eşyaların üzerine yüklediğimiz anlamlardan mesafe kazanmakmış ve o anlamları bizim kendimiz verdiğimizi kavramakmış. Tamam öyle olsun :) daha ayrıntılı açıklaması burada:
http://www.acim.org/Lessons/lesson.html?lesson=3
Ve dördüncü günün ödevi: “Düşüncelerimin hiçbir anlamı yok. Onlar da bu odada gördüğüm eşyalar gibiler.” veya “Bu (konu) hakkındaki düşüncelerimin hiçbir anlamı yok. Onlar da bu odada gördüğüm eşyalar gibiler.” Bunu hemen beni rahatsız eden bir konuya uyguladım ve rahatlattı beni. Yani anlamı be tarafa çekersem çekebilirim. Sonuçta onu ben belirlemiyormuyum zaten. Öyleyse bana huzur veren bir anlam daha mantıklı hakikaten.
İlginç. Yine daha fazla bilgi için:
http://www.acim.org/Lessons/lesson.html?lesson=4
Acaba önce kitabı okusaymıydım diye bir düşünce geldi şimdi aklıma. Düşüncecim, senin de hiçbir anlamın yok :)