Geçen gün arkadaşlarımla sohbet ederken, mutluluğu seçmenin ve tercih etmenin her an mümkün ve elimizde olduğuna dair aynı fikirdeydik.
Her an vereceğimiz tepkiyi seçmek, düşüncelerimizi seçmek bizim elimizde. Peki bu aynı zamanda, mutsuzluk da seçiliyor anlamına mı geliyor? Yani çoğu insan bilinçli olarak mutsuzluğa giden yola mı çıkıyor?
Hayatımda mutsuz olduğum zamanlar bilinçli olarak öyle olmayı ben mi seçmiştim yani?
İçimde bir ses buna karşı çıkıyor. Bence hayır. Seçtiğim düşüncelerle mutsuz oluyordum, ama alternatifleri bilmiyordum ki. Gördüklerimi, etrafımdan öğrendiklerimi tekrarlıyordum. Bilseydim değiştirirdim, devamlı arama halindeydim çünkü. Ama bir türlü çözüm bulamıyordum.
İşte bu yüzden o zamanlar bilinçli olarak mutsuzluğu seçtiğimi sanmıyorum.
Alternatifi öğrendikten sonra seçseydim, tamam doğru derim, ancak o zaman katılırım :)