‘Peki ama ya düşersem?’ ‘Aaa.. ama tatlım, ya uçarsan?’ – Erin Hanson Uzun bir durgunluktan sonra, yeniden hareketlenmeye başlıyor hayatım. Dıştan durgun gibi görünmüyordu bile belki, ama içimde bir durgunluk vardı, bir tıkanıklık. Bir ilerlememe. Hangi yöne gitmem gerektiğine karşı bir bilgi, bir ilham yoktu. Kafamda sadece bir karışıklık. Düşlediğim hayat sanki paralel bir evrende…… Okumaya devam et Ama tatlım, ya uçarsan?
İşte bu kadar basit yani. Hani şu kendi hayatımdan kendim sorumluyum, mesuliyet sadece bende, başka kimse de değil diye inanmaya karar verdim ya (başkaları söyledi diye değil, hakikaten aklıma yattığı için), tamamen beynime işlemesi için her gün günlüğüme yazıyorum. Yani hani mantıken bilirsin bir, uygularsın, yine değişik bir hikaye. Böyle günlüğüme yazarken her nihayet aklıma…… Okumaya devam et Sadece bir bakış açısıymış
Geçen gün arkadaşlarımla sohbet ederken, mutluluğu seçmenin ve tercih etmenin her an mümkün ve elimizde olduğuna dair aynı fikirdeydik. Her an vereceğimiz tepkiyi seçmek, düşüncelerimizi seçmek bizim elimizde. Peki bu aynı zamanda, mutsuzluk da seçiliyor anlamına mı geliyor? Yani çoğu insan bilinçli olarak mutsuzluğa giden yola mı çıkıyor? Hayatımda mutsuz olduğum zamanlar bilinçli olarak öyle…… Okumaya devam et Mutsuzluk bizim seçimimiz mi?
