Genel · Hayatım

Ama tatlım, ya uçarsan?

text-n1vrkpwm81c-warren-coetzer‘Peki ama ya düşersem?’

‘Aaa.. ama tatlım, ya uçarsan?’ 

– Erin Hanson

Uzun bir durgunluktan sonra, yeniden hareketlenmeye başlıyor hayatım. Dıştan durgun gibi görünmüyordu bile belki, ama içimde bir durgunluk vardı, bir tıkanıklık. Bir ilerlememe. Hangi yöne gitmem gerektiğine karşı bir bilgi, bir ilham yoktu. Kafamda sadece bir karışıklık.

Düşlediğim hayat sanki paralel bir evrende gibiydi. Bu hayatta erişemeyeceğim, periler ülkesinde saklı bir yerde. Elde edebileceğim, mantıklı düşününce sadece şimdiye dek yaşayıp bıktıklarım. Ve bundan duyduğum hafif bir tatminsizlik. Her zaman halime şükür ediyorum, yalnış anlaşılmasın. Her gün sayfalarca minnettarlık günlüğü yazabilecek kadar şükrediyorum.

Fakat, peki bu muydu? İşini bıraktın, içini dinledin, gezdin, dinlendin, hepsi bıraktığın yerden devam etmek için miydi? Buna evet diye cevap vermek içler acısı.

Evvelki hafta salı günü yürüyüşe çıktım. Hava güneşliydi.

Ve aklımdan geçenleri videoya çekmeye karar verdim. Sizdede oluyor mu bu? Ben bakıp ve görüpte anlayanlardanım galiba. Mesela güneş gözlüğü, veya kıyafet almaya gittiğim de de aynaya bakıp bir türlü karar veremem. Ancak resmimi çekip baktığımda hemen anlarım yakışıyor muymuş, berbat mıymış diye. Onun için sık sık resim çekip oradan karar veririm. Aynısını kendime uygulamaya karar verdim. Kendi iç diyaloğumu dışa döküp, bir değerlendirmeyi.

Hava serindi, ama gökyüzü berrak mavi, güneş ışıl ışıldı. Ve yürürken çekime başladım. O anda birşey çözülüverdi sanki…

Kendim için çalışmak istediğimi anlattım kendime ve müthiş bir mutluluk duygusu yayıldı benliğime. Evet, ben kendi iş yerimi kurmak istiyorum. Değişik müşterilerim olsun istiyorum. Evden çalışabilmek istiyorum. Canımın istediği yerden hatta. Deniz kenarından, kafelerden, annemin oturma odasından, canımın çektiği yerden. Videoyu izlerken bunun beni ne kadar mutlu edeceğine kendi gözlerimle tanık oldum.

Sonra geçen hafta bir iş görüşmesinde güzel bir teklif çıktı karşıma. Bir şirketin Avrupadaki temsilciliğini yapmak gibi. Burada ofisleri olmadığı için, istediğim yerden çalışmaya serbest mişim. Bana az buz günlük yaşamımı ancak karşılayacak kadar aylık ödeyeceklermiş, ama yıl sonunda başarıma bağlı bir prim. Melekler mi gönderdi ne. Birde başka müşteriler ile çalışmamda bir sakınca görmüyorlarmış. Yani İnternet ticaretimi de devam ettirebilirim, başka müşteriler de bulabilirim. Ve günlük harcamalarım karşılanmış olacağı için biraz rahat da olabilirim. Belki sırf zevkine bir çiçekçide bile çalışırım ek olarak. Daima özenmişimdir :)

Tüm ruhum bu yolu seçmemi öneriyor bana*. Bunu düşününce kalbim ferahlıyor, yaratıcı düşünceler dolup taşıyor beynime, şarkı söylemeye başlıyorum. Hatta dün kendimi mutfakta radyo eşliğinde çılgınca dans ederken yakaladım. Ne zamandır olmamıştı bu.

Ama aynı zamanda risklide bir seçim. Ya başka müşteri bulamazsam? Ya parasal zorluklar çekersek? Bu tür düşünceler beni küçültüyor. Beni ufak tutuyor. Git kendine bir şirkette iş bul diyor. Ve bunu düşündükçe kurbanlık koyun gibi hissediyorum kendimi. Hayatımın anahtarını başkalarına teslim edermiş gibi. Güçsüz.

Yol ağzına geldim. Ya büyümeyi, hayata güvenmeyi seçeceğim, ya da küçüklüğü, alışılmışı. Ya geleceği, ya geçmişi. Ya riski, ya parasal rahatlığı. Ya uçmayı…

Dün fark ettim. Video’yu çektiğim gün 2 Şubat’mış. Ve video tam 2 dakika 22 saniye sürmüş. Tamamen bilinçsiz olarak yapmışım bunu. 2.2 – 2:22.

Bilmeyenler için, iki sayısı bu şekilde bir araya gelince etrafın meleklerle dolu demekmiş. Yani meleklerim yanımdalarmış.

* beni hala istiyorlarsa, başkaları ile de görüşeceklerdi tabii ki

Photo by Warren Coetzer on Unsplash

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Google fotoğrafı

Google hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.