“Bağışlama kapasitemizi geliştirmemiz ve korumamız gerek. Bağışlama gücünden yoksun bir insan, sevgi gücünden de yoksundur. En kötü insanın bile bazı iyi yönleri vardır ve en iyi insanın bile kötü yönleri vardır. Bunu keşfedersek düşmanlarımızdan nefret etmeye daha az eğilimli oluruz.” Martin Luther King *
Başka konular üzerine yazmayı denedim, ama olmadı ve kendimi veremedim bir türlü. Nedeni belli: Şu an yapabileceğim en dürüst şey ‘affetmek’ ve ‘bağışlamak’ hakkında yazmam çünkü. Bazı konularda affetmek artık kolay geliyor bana, ama bazılarında bir hayli zorlanıyorum, pes ediyorum. Aslında bağışlamanın yaşanan yaranın iyileşmesi ile el ele gittiği kanısındayım, ama biraz hızlandırmakta zarar görmüyorum kendim için.
Bir kaç gündür hafiften sinirli olduğumu fark ettim. Ne yapsam kurtulamıyorum etkisinden.
Nihayet dün sabah dişlerimi fırçalarken aynada kendime bakıp, düşüncelerimin farkına vardım. Hiç hoş düşünceler değildiler. Beni uzun bir süre önce kıran, gücendiren, yarama basan bir insan hakkında atıp tutuyordum. Geride kalmıştı ama etkisi devam ediyordu. Ağırlığı hissettim. Vücudumun tepkisini hissettim. 17 saniye süremi hatırladım (çekim yasası hakkında daha önce yazmıştım). Bu düşüncelerin benim gücümü nasıl teslim aldığını hissettim. Akışta olmadığımı hissettim ve kararımı verdim.
Bu geçmişte kalan bir olaya daha fazla beyin kapasitesi harcayıp olumsuz düşüncelerle yaşamak yazık, günah. Nelson Mandela ve Martin Luther King’in yaşadıkları yanında benim bu olay ufacık şeker tozu gibi kalıyor. Bu adamlar içlerinde affetme gücünü bulmuşlar ve her ortamda mümkün olduğunu kanıtlamışlar bizlere. Bunları aklımda tutup affetme operasyonunu başlatıyorum. Affetmek diyorum ama unutup silmek anlamında kullanmıyorum. Affedip kendi içimde huzur yaratmak amacım. Bu insanı bağrıma basıp, herşeyi unutacak değilim. Huzur ve sağlığım adına yapıyorum. Aramızdaki enerji temizlensin adına. Yani bir nevi çevremizi temiz tutalım adına :)
- İlk uygulamam Ho’oponopono olacak. Her gün uygulamayı planlıyorum. İlgilenenler için bir Youtube vidyosu:
- İkincisi bir kağıda bütün kırgınlığımı, bu konu hakkındaki düşüncelerimi yazıp, özel bir tören eşliğinde kağıdı (ya da romanı, artık göreceğiz. Bayağı dolmuşum vallahi) yakmak olacak. Genelde bu tür yakma törenlerini mutfağın lavobasında bir elimde bir bardak su ile yapıyorum. Ne olur ne olmaz. Bir beladan kurtulacağım diye kendimi zarara sokmaya gerek yok :) Burada yazması bile bana iyi geldi desem?
- Araştırmaları sürdüreceğim. Belki ilgimi çeken bir başka yöntem daha bulurum.
* Orijinalleri:
“As I walked out the door toward the gate that would lead to my freedom, I knew if I didn´t leave my bitterness and hatred behind, I´d still be in prison.” Nelson Mandela
“We must develop and maintain the capacity to forgive. He who is devoid of the power to forgive is devoid of the power to love. There is some good in the worst of us and some evil in the best of us. When we discover this, we are less prone to hate our enemies.” Martin Luther King