Reklamlar
2016 benim için büyük bir değişiklik ile başladı. Alıştığımdan uzaklaştığım bir yıl oldu. Artık iyi mi oldu, kötü mü oldu, bilemiyorum.
Hedeflediğim şeylerin hepsine ulaşamadıysam bile, her şeyi hesaba katarsam, neticede hoştu.
2016 için hayal edip, başaramadıklarım:
- Piyango’yu tutturamadık. Değişik ülkelerde yaşayan arkadaşlarla piyango grubu kurduk ve her birimiz kendi ülkemizde yani Avustralya, Amerika, Kanada ve Avrupa’da bilet alıp şansımızı deniyoruz ve kazanırsak paylaşacağız. Volkan bir kazansınlar da gör bakalım paylaşıyorlar mı diyor. Ama fazla saf mıyım neyim acaba inanıyorum :) Ben paylaşacağım. Ayyy o daha kazanamadığımız paralar ile neler neler planlıyoruz, geziler, dünya turları, bağışlar o biçim. Hayali bile yetiyor. Eh artık 2017 ye kaldı. Aslında başaramadık değil, sadece ertelendi.
- İş hayatımın geri kalan kısmı ile ilgili hangi yöne gitmem gerektiğine dair bir netlik gelmedi. Bekle, bekle yok bir ilham ufukta. Tuttuğum hayat koçuda fazla bir netlik getiremedi duruma. Bu konuya karşı yüksek bir direnç varmış içimde. Doğru galiba.
- Utanarak söylüyorum ama hala piyano çalamıyorum. Artık öyle bir seviyeye geldi ki, birisini çalarken duyarken oturup ağlamak geliyor içimden. O kadar duygulanıyorum. Tamamen başarısız olmuş olmamak için ve en azından ilk adımımı atmış oldum diyebileyim diye, yarın bir kaç piyano hocasına telefon açıp, ücretleri felan araştıracağım.
- Hala aydınlanmadım. Ufak tefek Japonların kensho dedikleri ‘ahhhhh şimdi anladım’ dediğim anlarım oldu, fakat büyük bir satori‘m yani birden bire aydınlanlanma durumum olmadı :D Ama olsun, maksat hayat yolculuğunun tadını çıkarmak zaten.
- Kendimi bile bile hiç istemediğim bir duruma sürükledim ve acı acı cezasını ödedim. Durumu pek aydın bir şekilde halledemediğimi de ekleyeyim. Bir yandan geriye büyük bir adım atmış gibi hissediyorum kendimi, bir yandan da bu hadise den na kadar büyük dersler öğrendiğime minnettarım.
Şu an aklıma gelenler bunlar. Birde başardıklarım, övündüklerime bakmak istiyorum:
- İş hayatıma büyük bir ara verdim, çünkü bunu yapan başkalarına özeniyordum ve kendi seçimimle karar vermezsem asla gerçekleşmeyeceğini anladım. Kendime ‘önemliyim’ mesajını verdim.
- Hayalimde bir şirkette değil, kendi işimde çalışmak var. İstediğim saatlerde, evden, kafelerden çalışmak. Kendi koşullarıma göre. Hiç erişilemeyecek gibi geliyor bana, ama en azından bir, iki adım atmış olayım bari diyerekten, elime paramı alıp ‘Digital Nomads’ konusunu işleyen bir gruba üye oldum ve orada ne tür imkanlarım olduğuna dair bilgi edindim. Kısa bir süre onların Mastermind grubuna katıldım. Digital Nomad’da neymiş diye merak eden varsa, Ceyda Anıl güzel özetlemiş. Peki ya Mastermind nedir diye merak eden varsa: Mastermind ortak bir hedefe ulaşmak isteyen insanların bir grup oluşturup orada düzenli bir şekilde birbirlerine destek ve yardımcı olmasıdır.
- Bu Digital Nomad grubunda İnternet ticareti konusu ilgimi çekti ve denemeye karar verdim. Ve gruptan ayrıldım. Aslında güzel bir ortamdı fakat biriktirdiklerimden yaşadığım için oraya daha fazla para harcamak istemedim.
- İnternet ticareti konusu ile ilgilenen bir başka Mastermind grubuna katıldım, hatta kurucularından biriydim desem. Nerden mi buldum bunları? Facebook sağolsun :) Her hafta perşembe günleri İnternet üzerinden buluşup son gelişmeleri konuşuyoruz birbirimize yardımcı oluyoruz. Grubumdan öyle büyük destek görüyorum ki, onlar olmasaydı ilk fırsatta ve engelde ben çoktan tırsıp kaçmış olacaktım. Ürün bulup, Çin’de ürettirdim. Maalesef bir kaç hata yaptığımdan hala satışa çıkaramadım. Ama yenilmemeye, pes etmemeye kararlıyım. Sonuçta amaç hata yapmamak değil, hata yapsam bile yeniden kalkıp en güzel şekilde düzeltmek ve ya hatta hata’dan daha da güzel şeyler yaratmak.
- Arkadaşımın Podcast’ına konuk oldum. Benim istediğim şeyleri yaratabilme yeteneğine sahip olduğumu düşünüyormuş :) Umarım öyledir.
- Çok sevdiğim bir yazara gönüllü olarak sizin için çalışabilir miyim diye bir mail attım. Daha önceleri bu yazar’ın kurduğu sosyal sitenin elçiliğini de yapmıştım ondan az çok tanışıyorduk, ama yine de bayağı heyecanlı oldu benim için.
- New York’u ziyaret edip, ne zamandır uzaktan takip ettiğim Yoga hocalarının kurslarına katıldım. Seane Corn, Sienna Sherman ve Gabrielle Bernstein. Seane Corn ne kadar sıcak, samimi bir insanmış. Kursta söylediği şeylere o kadar duygulanmıştım ki, dersin sonunda resim çektirmek için yanına gittiğimde gözlerim doldu, boğazım düğümlendi. Geldi bana sarılıp, saçlarımdan öptü. Var yaaaaaaaa…. dünyalar benim oldu.
- Annem ile çok güzel vakit geçirdim.
- Yoga’da karga duruşunu tutmayı becerdim. O anki mutluluğumu anlatamam. Oley be!!! Yoga’yı sadece beden eğitimi olarak görmüyorum aslında ama yine de sevindim.
- 3 aylık bir süre için koç tuttum ve bu merakımı da giderdim.
Şimdiden teşekkürler 2016. 2017 bakalım neler getireceksin :)
Reklamlar