Bugün Nisan ayına teşekkür ediyorum. Bir günün içinde bize bir seneyi yaşattığı için. Güneş, mavi gökyüzü, yağmur, kar, dolu. Hepsini gördük bugün. Her camdan baktığımızda değişik bir manzara vardı. Çok mersi, gökyüzü :)

Ve ıssız bir yolda araba kullanırken başıma gelen yarı komik, yarı ciddi bu olaya minnettarım: Budizm hakkında bir ders dinliyordum, ve öğretmen tam “… aydınlanmaya giden yol” derken,bulutlar bir parça açıldı ve güneş ışınları yağmurdan ıslak yolun üzerini gümüş renginde parlattı. Önümde kıvranan, pırıl pırıl gümüş bir yol. Bir viyolin çalan melekler eksikti yani. Ne tesadüf. Gülmemek elde değil. Çok şükürler olsun, teşekkür ediyorum.