Bir çok insan gibi bende para ile ilgili gereksiz yere sınırlayıcı, kısıtlayıcı ve rahat akışını engelleyen inançlar ile büyüdüm. Saçmalardan seçmeler:

– “Para insanı mutlu etmez”

– “Parası vardı da n’oldu sanki? Bak öldü gitti. Yanında götürebildi mi havuzunu, villasını?? Yoo..”

– “Bu dürüstlükle senden adam olmaz!” Bakın doğruya doğru! Bu konuda haklı çıktılar. Gerçekten de benden adam olmadı. Bayan oldu :)

– “Çok çalıştım, çabaladım, uğraştım, saçlarımı süpürge ettim, gece demedim, gündüz demedim, ahhh ahhh…”

– “Bak arabasına… kesin babası almıştır!”

Yani aklımın bir köşesinde, derinlerinde sabitleşmiş ve hatta beton haline dönüşmüş inançlar şunlar: para ile mutlu olmak mümkün değil! Dürüstlük ve para zıttır, yani karşı kutuptadırlar. Bir araya gelmeleri düşünülemez asla ve asla, tarihte görülmemiştir. Bizim gibi garibanlar ancak gece gündüz demeden, yemeden içmeden çabalarsa, ha işte o zaman zar zor bir şeyler elde eder ve – sıkı tutunun ve titreyen bir ses düşünün –  her an her şeyi kaybedebilir. Şans olsaydı zengin bir aileye doğardık.

Nerdeyse unutuyordum, bir de beyaz atlı bir prens/prenses bulursa refah’a kavuşabilir insan. Hep özgür ruhlu olduğum için bu sonuncusu hayatımda fazla büyük bir rol oynamadı, ama öyle aşılanıyoruz ki, bu tür düşünceleri olanları hiç ama hiç kınamıyorum.

Belli ki abartıyorum, ama az çok genel tablo böyle bence. Zaten para “harcamak” deyimi de bir garip değil mi? Hayatını harcadın, paranı harcadın, yok ettin dermiş gibi. Ama aslında yaptığımız, parayı ihtiyacımız olan bir şeye değiş tokuş ediyoruz, paylaşıyoruz ve belki hayallerimizi gerçekleştirmek için kullanıyoruz. Daha güzeli olabilir mi?

Fazla negatif mi oldu? Uzun lafın kısası beynimi yeniden programlıyorum :) Bir arkadaşımın dediği geldi aklıma. İnsan beyni Google gibidir, sorduğun sorunun cevabını ve kanıtını bulup getirir diye. Ben dürüstlük ile temiz bir kalp ile doğruluk ile bolluğa erişmek mümkün diye giriyorum – ve Google kat kat kanıtlar getiriyor hayatıma. Herşeyin en güzelini hak ediyorum diye giriyorum. Hayallerim gerçekleştirilmeye değer diyorum.

Pam Grout’un kitabından bahsetmiştim önceleri. Yeni kitabında para’nın da herşey gibi sadece bir enerji olduğunu söylüyor. Ve bir deney sunuyor: eğer para enerji ise, ne kadar verirsen o kadar geri döner. Bunu kanıtlamak için, zarflar hazırlayıp herbirinin içine küçük bir miktar para ve bir mesaj yerleştirmeyi öneriyor. Mesaj mesela: “Bu zarfın seni bulması, evren’in seni çok sevdiğine dair bir kanıttır. Seviliyorsun.” Bu zarfları oraya buraya bırakmayı öneriyor. Çok hoşuma gitti. Biraz rastgele iyiliği hatırlatıyor. Daha denemediğim için, geri dönüp dönmediğini bilmiyorum.

Japonlar bazen cüzdanlarına minyatür bir kurbağa heykelciği koyarlar. Nedeni “kurbağa” ve “geri dönme” kelimelerinin  aynı olması (ikisi de “kaeru”, yazılışları yani Kanji’leri değişik sadece). Böylece cüzdandan çıkan paranın yeniden geri döneceğine inanırlar. Senelerdir cüzdanımda bir “kaeru” taşıyorum bende.

Ama para gelsin gelmesin, ancak kalbimizin dileklerini yerine getirmek için kullanırsak, bizi mutlu edebilme gücü var. Bence.