Genel · Hayatım

Hayalperest ben

Daha önce hayatımda bir değişiklik yapmaya karar verdiğimi yazmıştım. Şu an o planın tam ortasındayım.

Bir kaç hafta önce istifamı verdim. Kimsenin günahını almayayım. Bu iş yerimde çok değerli şeyler öğrendim, dünyayı gezdim, akıllı insanlar ile calıştım, maaşımı hep vaktinde ödediler. Hatta uzun bir süre hayallerimdeki iş yeriydi. Artık yollarımızı ayırmanın vakti geldi (arkadaşlarımın arasında “geç bile kaldın!” diyenler var :) ve doğruyu söylemek gerekirse.. haklılar).

Iyilikle, helalleşerek, gülerek, kırmadan, kırılmadan ayrılmak benim için çok önemli. Her ne olduysa olsun, bir fincan kahvenin bile kırk yıl hatırı varmış. 

Patronumla görüşmeye girmeden önce kendimi iyice hazır hissetmek istedim. Bir gün işten çıktıktan sonra eve dönmeden önce ormana uğradım. Hava hafif yağmurlu ve sisli oldugundan, fazla kimse yoktu etrafta. Ormanla baş başaydım. Kokular nefisti, aklım karışıktı. Ya şöyle tepki verirse, ya bana böyle derse diye kendi kendimi üzüyordum.

Yürümeye başladım, ve kafamda patronumla geçecek görüşmeyi canlandırdım. Bu görüşme en iyi ihtimal nasıl geçebilir, birde onu düşünsem diye ödev verdim kendime. Derin nefes alıp, içimden meleklerden yardım isteyip, onların desteğini hissedip, olaya şifa gönderip, gülümseyip odaya girişimi, oturmamı, patronuma bakıp diyeceğim ilk sözlerimi, onun vereceği tepkiyi, hangi sonuca varacağımızı. Hepsini teker teker kafamda canlandırdım. Hatta öyle bir kaptırdım ki kendimi – yani madem bu benim hayalim, değil mi ama? – şirketin bana rekabet şirkete geçmezsem 1 senelik aylık ödeyeceklerini kurdum. Aklıma daha iyi bir neden gelmedi o an. Büyük hayaller kurmak da zormuş. Onu anladım böylece. Önce bir aylık ek maaş ile girdim konuya, sonra düşündüm, bari hayalinde koyuver kendini, büyük hayaller kur dedim, ve iki ay, üç ay derken, bir seneye anlaştım kendi kendimle.

Iyice beynime işledim bunları ve bir kaç kez içimden tekrarladım. Bütün sahne filim gibi gözümün önündeydi.

Peki sonra ne oldu, bir işe yaradımı derseniz, bence yaradı. Görüşmemiz düşündüğümden daha pozitif gerçekleşti: gözyaşları, duygusallık, iyi niyetler, övgü, karşılıklı takdir ve iltifatlar, yeni teklifler dahil. Patronum hiç beklemiyormuş işi bırakabileceğimi, onun için çok şaşırdı, ve çok güzel tekliflerde bulundu. Hatta istediğin zaman geri dönebilirsin dedi. Yarı yolda bırakmış olmamak için, Ocağın sonuna kadar kalabileceğimi teklif ettim. 

Tek gerçekleşmeyen, benim bir senelik maaş işim oldu, ama neyse. Hafiften abartmıştım zaten, onun için evrene “sen daha iyi bilirsin, en hayırlısı neyse o olsun” demiştim. Her ne kadar bir senelik aylığımı ödemeseler de, daha ufak, alt düzeyde birşeyler gerçekleşecek gibi görünüyor. Evrenden ümidimi kesmiş değilim henüz :)

Neden böyle bir karar verdiğimi, yeni bir iş bulmadan neden istifamı verdiğimi, neler yapmak istediğimi merak edip soranlar oluyor. Bir kaç ay biriktirdiğim parayı harcayıp, kitap okuyup, yazıp, meditasyon yapıp, yemek yapmayı öğrenip, öğlene kadar uyumak istiyorum. Cevabımı kaldıramayanlar oluyor, kendi korkularına kapılıp beni de korkutmaya çalışıyorlar. Emin misin diye soruyorlar, ya uygun bir iş bulamazsan diyorlar, ya çok pişman olursan diyorlar, senin hayal ettiğin gibi gelişmez olaylar diyorlar, hayalperest olma, dikkatli ol diyorlar.

Kendi içimde bu tür korkuları az çok aştığım için fazla etkilenmiyorum artık. Kalbim bir kaç ay özgür kalmak istiyor. Nefes almak istiyorum. Yargılamadan söylüyorum bakın, bazı korku dolu insanlar ile hayalleri paylaşmanın bir anlamı yok, çünkü hem onlar rahatsız oluyor ve boşu boşuna heyecanlanıyor, hem de bana bir faydası dokunmuyor. Bir daha ki sorulduğunda, gülümseyerek konuyu değiştireceğim. Hepimizin iyiliği için. 

Ama kalbi büyük insanlara anlattığımda benim kararıma güvenip, canı gönülden, yürekten destekliyorlar. Geçici bir şüpheye, kaygıya düştüğümde, rahatlamak için aradığım insanlar bunlar. Çünkü bana enerji ve güç veriyorlar. Umarım benim de onlara bir faydam dokunuyordur. 

 

Hayalperest ben” için 4 yorum

  1. Hepimizin icinde olan da bu zaten, ozgurlesebilmek arzusu.. Inan hepimizin istedigi ama bir turlu cesaret edemedigi seyi yapiyorsun. Guclu ol ki zaten guclu olmasan bu adimi atamazdin. Cani gonulden destekliyorum seni, hic tanismasak da :)

    Beğen

stolunay için bir cevap yazın Cevabı iptal et

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Google fotoğrafı

Google hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.